Page 7 - Prinya Wanchupela Memorial
P. 7

ชีวิตในวัยเยาว์





             15 มีนาคม 2473 นางสมหมาย วันชูเพลา ได้ให้ก�าเนิดบุตรชายคนโต นายพรหมผู้เป็นบิดาตั้งชื่อเขา

          ว่า “ปริญญา” ซึ่งหมายถึงวุฒิการศึกษาขั้นสูง เขาเลือกตั้งชื่อบุตรชายเช่นนี้เพราะเขาเป็นครู ผู้ให้ความ
          ส�าคัญต่อความส�าเร็จทางการศึกษาเช่นเดียวกับให้คุณค่าต่อบุตรชายของเขา




             ครูพรหมได้มารับต�าแหน่งครูใหญ่ของโรงเรียนประจ�าหมู่บ้าน “บ้านอมร” ในจังหวัดกาฬสินธุ์ ซึ่ง
          เป็นหมู่บ้านของนางสมหมาย ในขณะนั้นบิดาของนางสมหมาย (คุณทา จรนามล) เป็นก�านันของเขต

          นั้น ซึ่งถือว่าเป็นต�าแหน่งที่มีอิทธิพลมากในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 7



              นางสาวสมหมายหลงรักครูพรหมทันทีที่ได้พบเขาและเมื่อเริ่มคุ้นเคยกัน เธอบอกว่าเธออยาก

          แต่งงานกับเขา ความเปิดเผยและความจริงใจของนางสาวสมหมาย ท�าให้ครูพรหมตกลงที่จะแต่งงาน

          กับเธอ งานแต่งงานของเขาทั้งสองจัดขึ้นในไม่ช้าหลังจากนั้นและชีวิตคู่ของทั้งสองก็ได้เริ่มขึ้น



             ในวันที่ปริญญาถือก�าเนิดบิดาของเขาลาราชการเพื่อมาดูแลภรรยาในการคลอดบุตรและการอยู่ไฟ

          หลังการคลอด



              วันและเวลาเกิดที่แน่นอนของปริญญาไม่สามารถระบุได้อย่างแน่ชัด  ทั้งนี้เพราะในสมัยนั้นการ

          แจ้งเกิดมักจะท�าภายหลังวันเกิดจริงของเด็ก  เนื่องจากระยะทางระหว่างหมู่บ้านกับอ�าเภอห่างกันมาก

          มารดาเล่าให้ฟังว่าเขาเกิดปี “มะเมีย” ตอน “รุ่งสว่าง” ขณะที่พระออกบิณฑบาต บิดากล่าวว่าวันเกิดที่
          แน่นอนของปริญญา สามารถสืบค้นได้จากบันทึกการลาราชการของเขาที่โรงเรียนบ้านอมร ซึ่งก็คือ

          วันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2473 ตรงกับวันอาทิตย์ แรม 12 ค�่า เดือน 4 ปีมะเมีย



             ปริญญามีความทรงจ�าที่งดงามมากเกี่ยวกับชีวิตที่บ้านอมร ในฐานะหลานรักของคุณยายเคน จรนา

          มล เขายังจ�าได้ถึงการงีบหลับของเขาบนหลังควายของยาย ขณะที่มันเดินเตร็ดเตร่ไปในนาข้าวของ

          บ้านอมร



             ความรักในกีฬาฟุตบอลของปริญญาก็เริ่มที่บ้านอมร เจ้าอาวาสผู้มองการณ์ไกลและผู้ชี้น�าแนวทาง

          ให้แก่เด็กๆ ในหมู่บ้าน และเป็นผู้ที่ปริญญาให้ความเคารพอย่างสูง ได้ขอให้ผู้หญิงในหมู่บ้านน�านุ่น

          มาเย็บเป็นลูกบอลให้เด็กเตะเล่น เด็กๆ สนุกกับการที่ได้วิ่งเตะบอลไปรอบๆ บริเวณวัดมากเพียงใด ผู้
          หญิงในหมู่บ้านก็ต้องวุ่นกับการเย็บลูกบอลใบใหม่มาแทนที่ใบเก่าที่ขาดจากการถูกเตะมากเท่านั้น




             เจ้าอาวาสยังมีอิทธิพลต่อความรักดนตรีอีสานของปริญญา เจ้าอาวาสมักจะพาเด็กๆ นั่งเกวียนไป
          ในตอนกลางคืนเพื่อไปร่วมการแข่งขันดนตรีต่างๆ ในหมู่บ้านใกล้เคียง โดยเฉพาะการแข่งขันตีกลอง




                                                                                                             Page
                                                                      Memories of  Prinya Wanchupela
                                                                                                              7
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12